разбо́йніцкі räuberisch, Ráub-; Räuber-;
разбо́йніцкі прыто́н Rä́uberhöhle
разбо́йніцкі напа́д Ráubüberfall
разбо́йніцкі räuberisch, Ráub-; Räuber-;
разбо́йніцкі прыто́н Rä́uberhöhle
разбо́йніцкі напа́д Ráubüberfall
разбо́йнічаць räubern
разбо́йны räuberisch, Raub-, Räuber-;
разбо́йнае су́дна Räuberschiff
разбо́р
1. (дзеянне)
2. (расследаванне) Untersúchung
разбо́р спра́вы
3.
4. (абмеркаванне) Be¦úrteilung
разбо́р уро́ка Bespréchung
◊ без разбо́ру
разбо́рка
1. (тавараў
2. (машыны
3. (руін) Enttrümmerung
разбо́рлівасць
1. (почырку
2. (смаку
разбо́рлівы
1. (пра почырк
2. (пра чалавека) wählerisch, ánspruchsvoll
разбо́рны zerlégbar, aus¦einándernehmbar, demontíerbar;
разбо́рная мэ́бля Montágemöbel [-ʒə]
разбо́ўтацца (перамяшацца) sich vermíschen
разбо́ўтаць, разбо́ўтваць
1. (перамяшаць) vermíschen
2. (боўтаючы разліць) vergíeßen*