Verbum

стацыяна́р м stationäre [órtsfeste] Éinrichtung (кіно і г. д); Kránkenhaus n -es, -häuser (бальніца)

стацыяна́рны stationär, órtsfest, mit féstem Stándort;

стацыяна́рны хво́ры ein Kránker in stationärer Behándlung;

стацыяна́рнае лячэ́нне Kránkenhausbehandlung f -, -en, stationäre Behándlung

стаць​^I

1. (зрабіцца) wérden* vi (s);

стаць звыча́йным zur Gewóhnheit wérden;

стала хо́ладна es ist kalt gewórden;

стаць наста́ўнікам Léhrer wérden;

стаць ахвя́рай каго-н, чаго-н j-m, éiner Sáche (D) zum Ópfer fállen*;

2. безас кніжн (каго-н, чаго-н з адмоўем) dahínschwinden* аддз vi (s);

яго́ не стала er ist gestórben [verschíeden]

стаць​^II

1. (заняць месца) Platz néhmen*, sich stéllen, tréten* vi (s); stéigen* vi (s);

стацць на я́кар марск ánkern vi, vor Ánker géhen*;

стацць на кале́ні níederkni¦en vi (s), sich hínkni¦en, auf die Knie fállen*;

стацць у чаргу́ sich ánstellen (па што-н nach D);

стацць на крэ́сла auf den Stuhl stéigen*;

стацць на ўлік sich ánmelden;

стацць на чый-н бок für j-n Partéi néhmen* [ergréifen*];

2. (спыніцца) stéhen bléiben*, ánhalten* vi (s);

ко́ні стацлі die Pférde híelten;

гадзі́ннік стацў die Uhr ist stéhen geblíeben;

◊ за мной спра́ва не стацне an mir soll es nicht líegen [féhlen];

стаць​^III разм (пачаць) ánfangen* vi, begínnen vi

ста́чачнік м Stréikende (sub) m -n, -n

ста́чачны Streik-;

ста́чачны камітэ́т Stréikomitee n -s, -;

ста́чачны рух Stréikbewegung f -, -en

ста́чка ж

1. Streik m -(e)s, -s;

усеагу́льная ста́чка Generálstreik m;

ста́чка ў знак пратэ́сту Protéststreik m;

арганізава́ць ста́чку stréiken vi, in den Streik tréten*

стачы́ць ábschleifen* vt

стая́к м спец

1. (драўляны) Ständer m -s, -;

2. (труба) Stéigrohr n -s, -e