Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г ж о т у ы э -.

б в г д ё ж з і й к л м н п р с т у ў ф х ц ч ш я

развядзе́нне^II н Aus¦einánderführen n -s, Trénnen n -s; Öffnen n -s, Dréhen n -s (маста)

развядзе́нне^III н хім Verdünnen n -s, Verdünnung f -, Áuflösen n -s

развяза́цца

1. áufgehen* vi (s), sich lösen (пра вузел і пад.);

2. разм (з кім-н з чым-н) lóswerden аддз vi (s); sich (D) etw. vom Háls(e) scháffen;

◊ язы́к развяза́ўся die Zúnge löste sich

развяза́ць, развя́зваць

1. (што-н) lösen vt, lósbinden* аддз vt, áufschnüren vt; entwírren vt (разблытаць); áufknoten vt (вузел);

2. перан (даць чаму-н развіцца) entfésseln vt; ánregen vt;

развяза́ць вайну́ éinen Krieg entfésseln [ánfangen*];

развяза́ць ініцыяты́ву die Initiatíve ergréifen*;

развяза́ць ру́кі fréie Hand lássen* [geben*];

◊ развяза́ць каму-н язык j-m die Zúnge lösen

развя́зка ж

1. (дзеянне) Áufknoten n -s, Lösen n -s;

2. (канец, завяршэнне чаго-н) Lösung f -, -en, Entschéidung f -, -en; Schluss m -es, Schlüsse (рамана, драмы і г. д);

спра́ва ідзе́ да развя́зкі die Sáche geht der Lösung entgégen;

3. (транспартная) Áusfädelung f -, Entfléchtung f -;

развя́зка на ро́зных узро́ўнях kréuzungsfreier Verkéhr, niveaufreie [-´vo:-] Kreúzung;

развя́зка ву́лічнага ру́ху Verkéhrsaufteilung f -

развя́знасць ж Úngeniertheit [-ʒə-] f -; Úngezwungenheit f - (бесцырымоннасць)

развя́зны flégelhaft, frech, dreist; úngezügelt, úngeniert [-ʒe-] (бесцырымонны)

развянча́ць разм (каго-н) j-m den Nímbus néhmen*; перан entthrónen vt

развярну́цца

1. (разваліцца) éinstürzen vi (s), zusámmenbrechen* vi (s), zerfállen* vi (s);

2. (павярнуцца) sich úmdrehen, sich wénden*;

3. вайск sich entfálten, sich entwíckeln, áufmarschieren vi (s);

ро́та развярну́лася да бо́ю die Kompaníe entwíckelte sich zum Gefécht

развярну́ць

1. (разбурыць) zerstören vt, úmstürzen vt; ábbrechen* vt;

развярну́ць дом das Haus ábreißen*;

2. (растрыбушыць) zerstören vt;

3. (зрабіць паварот) wénden vt