развяза́ць, развя́зваць
1. (што
2.
развяза́ць вайну́ éinen Krieg entfésseln [ánfangen*];
развяза́ць ініцыяты́ву die Initiatíve ergréifen*;
развяза́ць ру́кі fréie Hand lássen* [geben*];
◊ развяза́ць каму-н язык
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)