развяза́ць, развя́зваць

1. (што) lösen vt, lsbinden* аддз vt, ufschnüren vt; entwrren vt (разблытаць); ufknoten vt (вузел);

2. перан (даць чаму-н развіцца) entfsseln vt; nregen vt;

развяза́ць вайну́ inen Krieg entfsseln [nfangen*];

развяза́ць ініцыяты́ву die Initiatve ergrifen*;

развяза́ць ру́кі frie Hand lssen* [geben*];

развяза́ць каму-н язык j-m die Znge lösen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)