старасве́цкі áltväterlich, úrväterlich; aus Úrgroßmutters Zéiten (
Verbum
анлайнавы слоўнікстараславяні́зм
стараславя́нскі
стараславя́нская мо́ва die áltslawische Spráche; das Áltslawische, das Kírchenslawische (
стараслу́жачы
ста́раста
1. (гуртка, курса
2.
ста́расць
глыбо́кая ста́расць hóhes Álter;
паме́рці ў глыбо́кай ста́расці hóchbetagt stérben*;
дажы́ць да глыбо́кай ста́расці ein hóhes Álter erréichen;
на ста́расці год, пад ста́расць auf séine [íhre
◊ ста́расць бярэ́ сваё das Álter fórdert sein Recht;
ста́расць – не ра́дасць das Álter ist kein [ein schwéres] Málter
ста́рац
1. Greis
2. (жабрак) Béttler
стара́цель
стара́цца
1. sich bemühen, sich (
стара́цца з усяе́ сі́лы alles dránsetzen; sich (
2. (быць старанным) fléißig [éifrig] sein;
◊ ра́ды стара́цца! ímmer zu Díensten!
стара́я