Verbum

цэ́сар, ‑а, м.

Гіст. Тое, што і цэзар, кесар.

[Ад лац. caesar.]

цэ́сарскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да цэсара, належыць яму. Цэсарскі трон.

цэсарэ́віч, ‑а, м.

У Расіі — афіцыяльны тытул наследніка прастола. // Асоба, якая мела гэты тытул. «З сялян павінна быць сыскана, — загадваў цэсарэвіч Канстанцін, — а ўсю строгасць закона ўскласці на Валадковіча». «Полымя».

цэсарэ́ўна, ‑ы, ж.

1. Жонка цэсарэвіча.

2. Дачка цара.

цэсто́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Істужкавы чарвяк.