цэд, ‑у, М ‑дзе, м.
Працэджаны раствор аўсянай мукі, з якога вараць кісель.
цэ́дра, ‑ы, ж.
Вонкавы каляровы слой скуры ў пладоў цытрусавых (лімонаў, апельсінаў і пад.). // Высушаная апельсінавая або лімонная скурка, якая ўжываецца як вострая прыправа.
[Ад іт. cedro — цытрон.]