Verbum

склеро́метр, ‑а, м.

Назва розных прыбораў для вымярэння цвёрдасці металаў, мінералаў і пад.

[Ад грэч. sklērós — цвёрды і métron — мера.]

склеро́тык, ‑а, м.

Разм. Чалавек, які хварэе склерозам.

склеро́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Тое, што і склера.

склеры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Запаленне склеры вачэй.

склець, ‑е́ю, ‑е́еш, ‑е́е; незак.

Абл. Зябнуць, мерзнуць, стыць. [Сымон Мікуць:] Мы толькі ўдвух з канём былі сёння на полі. Дождж ідзе, а мы склеем удвух. Чорны. Склелі дрэвы, склелі будынкі. Ракаталі, заходзілася на марозе трактары. Пташнікаў.

склёп, ‑а, м.

Разм. Месца, дзе скляпана што‑н. Пасярод хаты задумліва гаварыла сама з сабою невялічкая жалезная печачка, з якой па склёпах прасочваўся дымок. Сіпакоў.

склёпачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да склёпкі.

склёпванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. склёпваць — скляпаць.

склёпвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скляпацца.

2. Зал. да склёпваць.

склёпваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да скляпаць.