Verbum

цэнтры́чнасць, ‑і, ж.

Спец. Якасць цэнтрычнага.

цэнтры́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Круглы, у выглядзе ратонды (пра форму пабудовы).

цэнтурыён, ‑а, м.

Гіст. Начальнік цэнтурыі (у 1 знач.).

[Лац. centurio, centurionis.]

цэнту́рыя, ‑і, ж.

Гіст.

1. Частка легіёна, ваеннае падраздзяленне ў старажытным Рыме, першапачаткова колькасцю ў сто чалавек.

2. Група грамадзян у старажытныя Рыме, якая ўтваралася пры падзеле насельніцтва па маёмаснаму цэнзу.

[Лац. centuria.]

цэнтыфо́лія, ‑і, ж.

Махровая садовая ружа.

[Лац. centifolia — стопялёсткавая.]