Verbum

апу́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Тое, што і аблытаць.

апу́ха, ‑і, ДМ апусе, ж.

Футравая абшыўка па краях адзення або абутку. Апуха даражэй кажуха. Прымаўка.

апуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. апухаць — апухнуць.

апуха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апухнуць.

апу́хласць, ‑і, ж.

Уласцівасць апухлага.

апу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які апух, ацёк. Маленькія спрытныя рукі пяшчотна дакраналіся да ран, да апухлага цела. Новікаў. Перад.. [Йонасам] стаяў з памятым тварам і апухлымі чырвонымі павекамі Кузьма Шавойка. Броўка.

апу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. апух, ‑ла; зак.

Павялічыцца ў аб’ёме, раздацца (пра паверхню цела ці яе частку) у выніку траўмы або якога‑н. захворвання. Нага апухла, відаць, дужа баліць, і.. [хлапчук] увесь час згінаецца над ёю ды хукае на яе. Галавач.

апу́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад апушы́ць.

апу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. апушваць — апушы́ць (у 1 знач.).

апу́швацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да апушыцца.

2. Зал. да апушваць.