Verbum

аптэ́ка, ‑і, ДМ ‑тэцы, ж.

1. Установа, дзе па рэцэптах урачоў робяцца і адпускаюцца лякарствы, прадаюцца санітарна-гігіенічныя, касметычныя і інш. прадметы. [Кузняцоў:] — І не задумвайцеся, неадкладна ідзіце працаваць у аптэку. Новікаў.

2. Набор лякарстваў, неабходны для першай дапамогі або хатняга лячэння; аптэчка. Хатняя аптэка.

•••

Як у аптэцы — вельмі дакладна.

[Ад грэч. apotheke — склад.]

аптэ́кар, ‑а, м.

1. Уст. і разм. Работнік аптэкі, які робіць лякарствы; фармацэўт.

2. Уст. Уладальнік аптэкі.

аптэ́карка, ‑і, ж.

Жан. да аптэкар.

аптэ́карскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да аптэкара. Аптэкарская пасада.

2. Звязаны з аптэкай. Аптэкарскія тавары.

аптэ́карыха, ‑і, ДМ ‑рысе, ж.

Уст. Жонка аптэкара.

аптэ́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш. да аптэка (у 2 знач.). Апошні з аптэчкі бінток, Апошняму рану бінтуе [маці]. Бялевіч.

аптэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аптэкі. Аптэчная шафа.

апублікава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апублікаваць.

апублікава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад апублікаваць.

апублікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Надрукаваць, зрабіць вядомым праз змяшчэнне ў друку. Газеты апублікавалі інфармацыйнае паведамленне аб Пленуме Цэнтральнага Камітэта КПСС.