Verbum

звышсакрэ́тны, ‑ая, ‑ае.

У вышэйшай ступені сакрэтны. Сакрэтны пакет станавога прыстава Агаціна Галер палажыў у свой звышсакрэтны сейф. Якімовіч.

звышсветлавы́, ‑ая, ‑ое.

Які перавышае скорасць распаўсюджання святла. Оптыка звышсветлавых скарасцей.

звышско́расны, ‑ая, ‑ае.

Які перавышае звычайную скорасць. Звышскорасны палёт.

звыштэрміно́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які прадаўжаецца звыш вызначанага тэрміну. Звыштэрміновая служба.

2. Крайне тэрміновы, неадкладны. Звыштэрміновая справа.

3. у знач. наз. звыштэрміно́вы, ‑ага, м. Ваеннаслужачы, які дабравольна застаўся на вайсковай службе пасля адбыцця абавязковага тэрміну.

звышуро́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які праводзіцца звыш устаноўленага рабочага часу. Звышурочная работа.

2. у знач. наз. звышуро́чныя, ‑ых. Грошы, што выплачваюцца за работу, якая праводзіцца звыш устаноўленага рабочага часу.

звышцвёрды, ‑ая, ‑ае.

Які вызначаецца вельмі вялікай цвёрдасцю. Звышцвёрдыя сплавы.

звышця́жкі, ‑ая, ‑ае.

Які значна перавышае звычайную цяжкасць. Звышцяжкі метал.

звышцяку́часць, ‑і, ж.

Спец. Сукупнасць фізічных з’яў, якія назіраюцца ў вадкім геліі пры тэмпературы, блізкай да абсалютнага нуля.

звышцяку́чы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які валодае ўласцівасцю звышцякучасці. Звышцякучая вадкасць.

звышчалаве́к, ‑а; мн. звышчалавека ‑аў; м.

У рэакцыйнай філасофіі — чалавек вялікай сілы волі, прызваны кіраваць; індывідуаліст, які ставіць сябе вышэй за грамадства.