Verbum

апрацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апрацаваць.

апрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрацаваць.

•••

Браць у апрацоўку гл. браць.

апрацо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для апрацоўкі. Апрацоўчая машына. Апрацоўчая прамысловасць.

2. Які мае адносіны да апрацоўкі. Апрацоўчыя работы.

апрацо́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы чаго‑н.

апрацо́ўшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да апрацоўшчык.

апрача́, прыназ. з Р.

1. За выключэннем каго‑, чаго‑н. Усе партызаны, апрача сакратара, былі незнаёмыя людзі. Шамякін.

2. Звыш чаго‑н., у дадатак да чаго‑н. На папялішчы, апрача печы, тарчалі шкілеты абгарэлых жалезных ложкаў. Якімовіч.

•••

Апрача таго (у знач. пабочн.) — акрамя таго, да таго ж.

апрашча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да апрасціцца.

апрашчэ́нне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрашчацца — апрасціцца.

апро́ствацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да апрастацца (у 1 знач.).

2. Зал. да апростваць.

апро́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апрастаць.