дублі́раваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад дубліраваць.
2. у знач. прым. Такі, у якім моўная частка заменена перакладам на іншую мову (пра гукавы фільм). Дубліраваны кінафільм.
дублі́равацца, ‑руецца; незак.
Зал. да дубліраваць.
дублі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.
1. Рабіць у другі раз; паўтараць. Дубліраваць паведамленне. // Паралельна з кім‑, чым‑н. выконваць аднолькавую работу, функцыі. Дубліраваць работу іншай установы.
2. Замяняць асноўнага выканаўцу якой‑н. ролі ў спектаклі, кіно. Дубліраваць вядучага артыста.
3. Замяняць моўную частку гукавога фільма перакладам на іншую мову. Дубліраваць кінафільм.
[Ад фр. doubler.]
дублі́руючы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад дубліраваць.
2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які дубліруе, з’яўляецца дублёрам. Дубліруючы састаў каманды.
3. Дзеепрысл. незак. ад дубліраваць.
дубло́н, ‑а, м.
Старадаўняя іспанская залатая манета.
[Фр. doublon ад ісп. doblon.]
дубль, ‑я, м.
Разм.
1. Другая, дубліруючая каманда спартыўнага калектыву, якая служыць рэзервам для асноўнай каманды.
2. Адзін з дублетных кадраў пры кіназдымцы.
дубля́ж, ‑у, м.
Замена моўнай часткі гукавога фільма перакладам на іншую мову.
[Ад фр. doublage — падваенне.]
дубня́к, ‑у, м.
Малады дубовы лес. У дубняку густы пах прэлага лісця і жалудоў ап’яняў змораных людзей. Шамякін. Густы лес пачаў радзець, на змену вялікім дрэвам пайшоў малады дубняк. Васілеўская.
дубо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да дуба (у 1 знач.). Дубовы лес. Дубовы ліст. Дубовы корань. // Зроблены з дубу. Дубовы стол. Дубовыя дзверы. Дубовая паля.
2. перан. Разм. Грубы, нязграбны, няскладны. Дубовы стыль. Дубовая мова. □ Толя злуе, што ў мяне тупы слых і дубовыя пальцы. Скрыган. // Нячулы, чэрствы, абыякавы да іншых. — У вашага сына, мабыць, такое дубовае сэрца, што нічым яго не прасвідруеш. Бядуля.
•••
Дубовая галава гл. галава.
дубо́к, ‑бка, м.
Памянш.-ласк. да дуб (у 1 знач.); малады невялікі дуб. А тым часам пачаўся лес, — спачатку кусты на куп’і, пасля, прылесак — бярозкі, дубкі, алешнік, елачкі. Брыль.