Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

стэнаграфі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па стэнаграфічнаму запісу.

стэнаграфі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да стэнаграфіст.

стэнаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да стэнаграфіі. Стэнаграфічная сістэма. Стэнаграфічны алфавіт.

2. Запісаны спосабам стэнаграфіі. Стэнаграфічная справаздача.

3. перан. Разм. Літаральны, дакладны.

стэнагра́фія, ‑і, ж.

Спосаб хуткага запісу вуснай мовы пры дапамозе асобых знакаў і скарачэнняў.

[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і graphō — пішу.]

стэнакарды́я, ‑і, ж.

Прыступ рэзкага болю ў вобласці сэрца з прычыны спазмы сасудаў сэрца; грудная жаба. Доктар заключыў, што ў Андрэя стэнакардыя, і адразу накіраваў у палату. Кандрусевіч.

[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і kardia — сэрца.]

стэнатыпі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па запісу вуснай мовы стэнатыпічным метадам.

стэнатыпі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да стэнатыпіст.

стэнатыпі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стэнатыпіі; які з’яўляецца стэнатыпіяй. Стэнатыпічнае пісьмо.

стэнаты́пія, ‑і, ж.

Пісьмо на спецыяльнай стэнаграфічнай пішучай машынцы, якая друкуе склады і цэлыя словы.

[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і typos — адбітак.]

стэнд, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Шчыт для экспанатаў, картаграм і пад. Стэнды выстаўкі. □ [Віталія:] — Будзе дваццацігоддзе Перамогі — стэнд герояў зробім, цябе, мама, — на першае месца. Шамякін. Глядзяць са стэндаў паважаныя людзі — былыя выхаванцы універсітэта. Шахавец.

2. Спецыяльная ўстаноўка для зборкі і выпрабавання машын. Выпрабавальны стэнд. □ Уладзімір Русак рэгулюе дызельны паліўны насос на стэндзе паліўнай апаратуры. «Маладосць».

3. Спецыяльна абсталяванае месца для спартыўнай і вучэбнай стральбы шротам па мішэнях — талерачках. Спаборніцтвы на стэндзе.

[Англ. stand.]