Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я .

а г д е ё і к о с т у ф ч ш я .

антрапагра́фія, ‑і, ж.

1. Графічны наказ формы цела і касцей чалавека.

2. Апісанне асобных чалавечых рас і народнасцей.

антрапалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да антрапалогіі. Антрапалагічная літаратура. Антрапалагічны музей.

антрапало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае біялагічную прыроду чалавека.

[Ад. грэч. ánthrōpos — чалавек і logos — вучэнне.]

антрапамарфі́зм, ‑у, м.

1. Адна з форм анімізму — перанясенне псіхічных уласцівасцей чалавека на з’явы і прадметы прыроды.

2. Уяўленне багоў у выглядзе людзей, якое ўласціва для многіх рэлігій.

[Ад грэч. ánthrōpos — чалавек і morphe — від.]

антрапамарфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да антрапамарфізму.

антрапаме́р, ‑а, м.

Інструмент для навуковых вымярэнняў чалавечага цела.

антрапаметры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да антрапаметрыі. Антрапаметрычныя дадзеныя.

антрапаме́трыя, ‑і, ж.

Антрапалагічнае даследаванне, якое заключаецца ў вымярэнні чалавечага цела і яго частак.

[Ад грэч. ánthrōpos — чалавек і metron — мера.]

антрапамо́рфны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Чалавекападобны. Антрапаморфныя малпы.

антрапані́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

Спец. Раздзел анамастыкі, які вывучае антрапонімы, заканамернасці іх узнікнення і развіцця, структуру, сацыяльнае функцыяніраванне і геаграфічнае распаўсюджанне.

[Ад грэч. ánthrōpos — чалавек і ónyma — імя.]