Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

анфа́с, прысл.

Тварам да таго, хто глядзіць.

[Фр. en face.]

анфіла́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Доўгі рад пакояў, у якіх дзверы размешчаны па адной прамой лініі.

[Фр. enfilade.]

анфіла́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да анфілады.