Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

анда́нтэ,

1. прысл. Сярэдне-павольна, плаўна (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка, якія выконваюцца ў сярэдне-павольным тэмпе.

[Іт. andante.]

анданці́на,

1. прысл. Некалькі хутчэй, чым андантэ.

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка, якія выконваюцца хутчэй, чым у сярэднепавольным тэмпе.

[Іт. andantino.]

андара́к, ‑а, м.

Саматканая паласатая або клятчастая спадніца. Доўгі бабчын андарак цягнуўся краем па падлозе. Мележ. Сіні андарак.. з белымі поперак палосамі блішчыць па-святочнаму. Каваль.

андара́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да андарака. Андарачныя тканіны.

анда́тра, ‑ы, ж.

Грызун з каштоўным бліскучым густым футрам бурага колеру. // Футра гэтага грызуна.

анда́травы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да андатры. // Зроблены з футра андатры. Андатравая шапка.

андуля́тар, ‑а, м.

Спец. Тэлеграфны прыемны апарат, які дае бесперапынны запіс сігналаў на папяровай стужцы.

анды́ец,

гл. андыйцы.

анды́йка,

гл. андыйцы.

анды́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да андыйцаў. Андыйская мова.