антрапамарфі́зм, ‑у,
1. Адна з форм анімізму — перанясенне псіхічных уласцівасцей чалавека на з’явы і прадметы прыроды.
2. Уяўленне багоў у выглядзе людзей, якое ўласціва для многіх рэлігій.
[Ад грэч. ánthrōpos — чалавек і morphe — від.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)