ланге́т 1, ‑у,
Страва з мяса лепшага гатунку, нарэзанага тонкімі прадаўгаватымі кавалкамі.
[Ад фр. languette — язычок.]
ланге́т 2, ‑а,
Павязка з гіпсу, якой карыстаюцца пры зрошчванні пераломаных касцей.
[Ад фр. longuet — прадаўгаваты.]
ланге́т 1, ‑у,
Страва з мяса лепшага гатунку, нарэзанага тонкімі прадаўгаватымі кавалкамі.
[Ад фр. languette — язычок.]
ланге́т 2, ‑а,
Павязка з гіпсу, якой карыстаюцца пры зрошчванні пераломаных касцей.
[Ад фр. longuet — прадаўгаваты.]
лангу́ст, ‑а,
Ядомы марскі рак з цвёрдым панцырам, без клюшняў, з доўгімі вусікамі; водзіцца звычайна ў прыбярэжнай паласе цёплых мораў.
[Фр. langouste.]
ландве́р, ‑а,
У Прусіі, Германіі, Аўстра-Венгрыі і Швейцарыі ў 19–20 стст. ваеннаабавязаныя запасу другой чаргі.
[Ням. Landwehr.]
ландка́рта, ‑ы,
[Ням. Landkarte.]
ландо́,
Чатырохмесная карэта з адкідным верхам.
[Фр. landau.]
ландскне́хт, ‑а,
Нямецкі наёмны салдат у Заходняй Еўропе ў 15–17 стст.
[Ням. Landsknecht.]
ландскне́хцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ландскнехта, ландскнехтаў.
ландта́г, ‑а,
Выбарны орган самакіравання абласцей і зямель у Германіі і Аўстрыі.
[Ням. Landtag.]
ландша́фт, ‑у,
1. Агульны выгляд мясцовасці; пейзаж.
2. Вясковы краявід на малюнку, карціне.
3.
[Ням. Landschaft.]
ландша́фтны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ландшафту.