Verbum

мінашука́льнік, ‑а, м.

Апарат для пошуку закладзеных мін. Воддаль працавалі мінёры. Яны ішлі па полі з доўгімі жэрдкамі-мінашукальнікамі. Асіпенка.

мінгрэ́л,

гл. мінгрэлы.

мінгрэ́лец,

гл. мінгрэльцы.

мінгрэ́лка,

гл. мінгрэлы і мінгрэльцы.

мінгрэ́лы, ‑аў; адз. мінгрэл, ‑а, м.; мінгрэлка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. мінгрэлкі, ‑лак; ж.

Тое, што і мегрэлы.

мінгрэ́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мінгрэлаў і мінгрэльцаў.

мінгрэ́льцы, ‑аў; адз. мінгрэлец, ‑льца, м.; мінгрэлка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. мінгрэлкі, ‑лак; ж.

Тое, што і мегрэлы.

мінда́левы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да міндаля.

2. у знач. наз. мінда́левыя, ‑ых. Група, падсямейства раслін сямейства ружакветных.

міндалепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны па форме на міндальны арэх.

мінда́лік, ‑а, м.

Тое, што і міндаліна (у 2 знач.).