Verbum

ко́мі-пярмя́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які належыць комі-пермяку, комі-пермякам. Комі-пярмяцкая мова.

ко́мі-пярмя́чка,

гл. комі-пермякі.

ко́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

1. Тое, што і камячыць. [Сяляне] .. шапкі рвалі з галавы і комкалі іх у каравых пальцах. Бядуля.

2. перан. Разм. Псаваць, паспешна скарачаючы, заканчваючы. Комкаць даклад.

ко́мпас, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння старон свету, у якім намагнічаная стрэлка паказвае на поўнач. Ісці па компасу. □ У яго [Білі] застаўся адзін толькі компас, і ён зрэдку пазіраў на яго, стараючыся ісці проста на захад. Лынькоў.

[Іт. compasso.]

ко́мпасны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да компаса, з’яўляецца прыналежнасцю компаса. Компасная стрэлка. // Вызначаны пры дапамозе компаса. Компасны шлях карабля.

ко́мплекс, ‑у, м.

Сукупнасць прадметаў, з’яў, дзеянняў, уласцівасцей, якія складаюць адно цэлае. Комплекс збудаванняў. Мемарыяльны комплекс. Комплекс гімнастычных практыкаванняў. Комплекс прыродных умоў.

[Ад лац. complexus — сувязь, ахоп.]

ко́мплекснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць комплекснага.

ко́мплексны, ‑ая, ‑ае.

Які ахоплівае цэлую групу прадметаў, з’яў, працэсаў, з’яўляецца комплексам чаго‑н. Комплексная механізацыя. Комплексная вытворчасць.

•••

Комплексная брыгада гл. брыгада.