ко́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
1. Тое, што і камячыць. [Сяляне] .. шапкі рвалі з галавы і комкалі іх у каравых пальцах. Бядуля.
2. перан. Разм. Псаваць, паспешна скарачаючы, заканчваючы. Комкаць даклад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)