Verbum

кені́йцы, ‑аў; адз. кеніец, ‑нійца, м.; кенійка, ‑і, ДМ ‑нійцы; мн. кенійкі, ‑ніек; ж.

Жыхары Кеніі.

кента́ўр, ‑а, м.

У старажытнагрэчаскай міфалогіі — істота з конскім тулавам і чалавечым торсам.

[Грэч. kentauros.]