кента́ўр, ‑а, м.

У старажытнагрэчаскай міфалогіі — істота з конскім тулавам і чалавечым торсам.

[Грэч. kentauros.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)