Verbum

кет,

гл. кеты.

ке́та, ‑ы, ДМ кеце, ж.

Марская прамысловая рыба сямейства ласасёвых.

[Ад нанайск. кета — рыба.]

ке́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кеты. Кетавая ікра.

кетгу́т, ‑у, М ‑гуце, м.

Ніці, якія атрымліваюць з кішак дробнай рагатай жывёлы (скарыстоўваюцца пры хірургічных аперацыях для ўнутраных швоў і перавязкі сасудаў).

[Англ. catgut.]

ке́тка,

гл. кеты.

кетме́нь, ‑я, м.

У Сярэдняй Азіі — сельскагаспадарчая прылада тыпу матыкі, якой акучваюць пасевы, капаюць і чысцяць арыкі.

[Цюрк.]

кетч, ‑а, м.

Разнавіднасць прафесіяналкай спартыўнай барацьбы ў некаторых капіталістычных краінах, якая дапускае любыя сілавыя прыёмы.

[Англ. catch.]

ке́тчуп, ‑у, м.

Спец. Разнавіднасць таматнага соусу са спецыямі.

[Ад англ. ketchup.]

ке́ты, ‑аў; адз. кет, ‑а, м.; кетка, ‑і, ДМ ‑тцы; мн. кеткі, ‑так; ж.

Народ, які жыве ў раёнах сярэдняга і ніжняга цячэння Енісея (Краснаярскі край РСФСР).