Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дызентэры́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дызентэрыі. Дызентэрыйны хворы. Дызентэрыйная палачка.

дызентэры́я, ‑і, ж.

Вострая інфекцыйная хвароба чалавека, якая суправаджаецца пашкоджаннем кішэчніка; крываўка.

[Грэч. dystnteria.]