апы́льванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. апыльваць — апыліць (у 2 знач.).
апы́львацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да апыліцца.
2. Зал. да апыльваць.
апы́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да апыліць (у 2 знач.).
апыля́льнік, ‑а, н.
1. Пераносчык пылку кветак з тычынак на песцік (насякомыя, птушкі, вецер, вада).
2. Тое, што і апыльвальнік.
апыля́цца, ‑яецца; незак.
1. Незак. да апыліцца.
2. Зал. да апыляць.
апыля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да апыліць (у 1 знач.).
апына́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да апынуцца.
апыну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.
Трапіць куды‑н., аказацца дзе‑н. Апынулася Арынка ў горадзе. Колас. Спалоханыя малпы выскачылі з клеткі і мігам апынуліся на мачтах. Маўр. // Трапіць у якое‑н. становішча. Апынуцца ў няволі. Апынуцца ў бядзе. □ Для.. [шафёра] цяпер была яснай небяспека, у якой яны апынуліся. Якімовіч. Трэба было дбаць аб людзях, якія апынуліся ў няшчасці. Гурскі.
•••
Апынуцца (аказацца) за бортам — аказацца выключаным з якой‑н. справы.
Апынуцца (быць) на розных берагах — разысціся ў поглядах, перакананнях з кім‑н.
За дзесятай гарою апынуцца — аказацца ў вельмі далёкім месцы.
апы́рсканы, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад апырскаць.
апы́рскацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Абліцца, пакрыцца пырскамі.