Verbum

апра́віць, апраўлю, аправіш, аправіць; зак., што.

Уставіць у аправу. Аправіць партрэт.

апрадме́ціць, ‑мечу, ‑меціш, ‑меціць; зак., што.

Кніжн. Надаць абстрактнаму паняццю прадметную сутнасць.

апрадме́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад апрадмеціць.

апрадме́чванне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрадмечваць — апрадмеціць.

апрадме́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да апрадмеціць.

апра́ксія, ‑і, ж.

Спец. Парушэнне мэтанакіраваных рухаў і дзеянняў у выніку пашкоджання розных участкаў кары галаўнога мозга.

[Ад грэч. apraxia — бяздзейнасць.]

апраме́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад апраменіць.

апраме́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Падвергнуць сябе ўздзеянню якіх‑н. прамянёў. Апраменіцца кварцам. // Разм. Падвергнуцца ўздзеянню радыеактыўнага выпрамянення.

апраме́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Тое, што і абпраменіць.

апраме́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. апраменьваць — апраменіць.