гера́льдыка, ‑і,
Дапаможная гістарычная дысцыпліна, якая займаецца вывучэннем гербаў.
[Ад лац. heraldus — вяшчальнік.]
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuгеральды́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да геральдыкі.
гера́ніевы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да герані.
2.
герантало́гія, ‑і,
Навука аб старэнні жывых арганізмаў і прадаўжэнні жыцця.
[Грэч. hérōn — стары і lógos — вучэнне.]
геранто́лаг, ‑а,
Спецыяліст у галіне геранталогіі.
гера́нь, ‑і,
1. Травяністая расліна сямейства гераніевых з пахучымі лістамі, і яркімі адзіночнымі або сабранымі ў парасонікі кветкамі.
2. Народная назва пеларгоніі, якая разводзіцца ў памяшканнях як дэкаратыўная расліна.
[Ад грэч. geranos — журавель.]
герб, герба,
Распазнавальны знак дзяржавы, горада, дваранскага роду і пад., які змяшчаецца на флагах, манетах, пячатках, некаторых дакументах.
[Польск. herb.]
ге́рбавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да герба.
•••
герба́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гербарыя.
гербарызава́цца, ‑зуецца;