Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

гепа́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Буйная драпежная жывёліна сямейства кашэчых (водзіцца ў пустынях Афрыкі і Паўднёва-Заходняй Азіі; у СССР — у Туркменіі).

[Фр. guépard.]

гепаты́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Хвароба печані запаленчага або дыстрафічнага характару.

[Ад грэч. hēpar — печань.]