Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

зверало́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да звералоўства. Звералоўны промысел.

2. Прызначаны для звералоўства. Звералоўныя снасці.

зверало́ўства, ‑а, н.

Прамысловае паляванне на звяроў.

звераня́ і зверанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня звера.

зверападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які нагадвае звера, падобны да звера. Былі сярод .. [наглядчыкаў астрога] зверападобны садыст і какаініст старшы сержант Барэйша і Алесь Камар, хлопец з Палесся. Машара.

зверасаўга́с, ‑а, м.

Зверагадоўчы саўгас.

зверафе́рма, ‑ы, ж.

Зверагадоўчая ферма.

зве́ргнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Сілай пазбавіць улады; скінуць. Звергнуць цара. Звергнуць манархію. □ Мы ўзнімаем паўстанне са зброяй у руках, каб звергнуць царскі ўрад і заваяваць свабоду ўсяму народу. Ленін.

зве́рзці,

гл. звярзці.

зве́рзціся,

гл. звярзціся.

зве́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. звяраць — зверыць.