Verbum

міжфракцы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які аб’ядноўвае дзейнасць розных фракцый.

2. Які адбываецца, існуе паміж рознымі фракцыямі.

міжца́рства, ‑а, н.

Перыяд незанятага трона, калі ўлада аднаго цара закончылася, а другога яшчэ не пачалася.

міжцэ́хавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які аб’ядноўвае дзейнасць розных цэхаў.

2. Які адбываецца, існуе паміж рознымі цэхамі.

міжшчэ́лепны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і міжжаберны.

мізансцэ́на, ‑ы, ж.

Спец. Размяшчэнне дзеючых асоб і дэкарацый на сцэне ў розныя моманты выканання п’есы.

[Фр. mise in scéne.]

мізантрапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Схільны да мізантропіі; уласцівы мізантропу. Мізантрапічны чалавек.

мізантро́п, ‑а, м.

Чалавек, які пазбягае людзей, ненавідзіць іх.

[Грэч. misanthrōpia, ад miséō — ненавіджу і anthropōs — чалавек.]

мізантро́пія, ‑і, ж.

Непрыязныя, варожыя адносіны да людзей.

[Грэч. misanthrōpia, ад miséō — ненавіджу і anthropōs — чалавек.]

мізарне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

1. Худнець, чэзнуць; траціць належны выгляд. Вельмі ж ужо гаравала дачка. На вачах мізарнела і сохла. Сачанка. Станіслаў не прыязджаў у лес, і Галя.. неяк мізарнела. Сабаленка.

2. Разм. Рабіцца меншым, менш значным. Шынка найболей прыйшлася даспадобы «валачобнікам» і на вачах мізарнела ў сваіх памерах. Колас.

3. перан. Станавіцца нікчэмным, пустым.

мізэ́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мізэрнага. Як і заўсёды, спыніў .. [Клеманса] страх, адчуванне свае мізэрнасці. Чарнышэвіч.