апры́чнік, ‑а,
Служылы дваранін, які ў час даравання Івана IV знаходзіўся ў радах апрычніны (у 2 знач.).
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuапры́чніна, ‑ы,
1. Сістэма надзвычайных мерапрыемстваў, ажыццёўленых Іванам IV для разгрому баярска-княжацкай апазіцыі і ўмацавання Рускай цэнтралізаванай дзяржавы.
2. Спецыяльнае войска Івана IV, якое высочвала і выкараняла «крамолу».
3. Землі, якія былі адабраны Іванам IV у баяр і знаходзіліся ў яго кіраванні.
апры́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да апрычніны.
апрэ́гчыся, апрагуся, апражэшся, апражэцца; апражомся, апрашацеся, апрагуцца;
апрэ́снены, ‑ая, ‑ае.
апрэ́снівацца, ‑аецца;
1.
2.
апрэ́сніваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тое, што і апрасняць.
апрэ́сніцца, ‑ніцца;
Зрабіцца прэсным, ачысціцца ад солей.
апрэ́сніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць;
Зрабіць прэсным, ачысціць ад солей.
апрэтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;