Verbum

дыстро́фік, ‑а, м.

Разм. Хворы на дыстрафію.

дыстро́фны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыстрафіі, уласцівы ёй. Дыстрофныя змены ў органах і тканках.

дыстрыбуты́ўнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць дыстрыбутыўнага.

дыстрыбуты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да дыстрыбуцыі.

•••

Дыстрыбутыўны аналіз — метад лінгвістычнага даследавання, заснаваны на дыстрыбуцыі.

дыстрыбу́цыя, ‑і, ж.

Спец. Размеркаванне моўных адзінак, спалучэнні фанем, марфем і слоў, якія адпавядаюць законам дадзенай мовы.

[Англ. distribution — размеркаванне.]

дыстылява́ны, ‑ая, ‑ае.

Ачышчаны перагонкай. Дыстыляваная вада.

дыстылява́цца, ‑люецца; незак.

Зал. да дыстыляваць.

дыстылява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак., што.

Ачысціць (ачышчаць) перагонкай. Дыстыляваць ваду.

[Ад лац. distillare — сцякаць кроплямі.]

дыстыля́т, ‑у, М ‑ляце, м.

Вадкі прадукт перагонкі. Бензін — дыстылят нафты.

дыстыля́тар, ‑а, м.

Апарат для дыстыляцыі.