Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

эфіопы, , м.

Агульная назва насельніцтва Эфіопіі.

|| ж. эфіопка, .

|| прым. эфіопскі, .

эфір, , м.

  1. Арганічнае злучэнне, якое ўтрымлівае кісларод.

    • Простыя эфіры.
  2. У старых тэорыях фізікі: асобае суцэльнае асяроддзе, што запаўняе сусветную прастору.

  3. Прастора як распаўсюджвальнік радыёхваль.

    • У эфіры гучыць музыка.

|| прым. эфірны, .

  • Э. час.

эфіранос, , м.

Эфіраносная расліна.

эфіраносны, .

Які ўтрымлівае эфірны алей.

  • Эфіраносныя расліны.

|| наз. эфіраноснасць, .

эфірны, .

  1. гл. эфір.

  2. перан. Бесцялесны, незямны (кніжн. іран.).

    • Эфірнае стварэнне.

|| наз. эфірнасць, .