Verbum

люд, ✂, м., зб. (разм.).

Людзі, група людзей, з’яднаных супольнасцю жыцця.

• Працоўны л.

людаед, ✂, м.

1. Той, хто ўжывае ў ежу чалавечае мяса.

   • Тыгр-людаед.

2. перан. Крыважэрны чалавеканенавіснік.

   • Фашысцкія людаеды.

|| прым. людаедскі, ✂.

людаедства, ✂, н.

Ужыванне ў ежу чалавечага мяса першабытнымі людзьмі, дзікунамі, а таксама перан. пра крыважэрнасць, чалавеканенавісніцтва.

людзі, ✂.

1. ужыв. таксама для абазначэння ўсіх, а таксама асоб, якія належаць да пэўнага асяроддзя, групы.

   • Л. рады лету, а пчолы цвету (прыказка).
   • Л. навукі.
   • Маладыя л. (маладыя мужчыны).
   • Бываць на людзях (быць сярод людзей).
   • Вывесці ў л. (дапамагчы заняць пэўнае месца ў грамадстве).
   • Выйсці ў л. (дасягнуць трывалага або высокага месца ў грамадстве).

2. У ваенным асяроддзі: жывая сіла, салдаты.

   • Страты ў людзях і тэхніцы.

3. Кадры, працаўнікі.

   • Калгасу патрэбны л.

4. Слугі, наймічкі, парабкі (уст.).

|| прым. людскі, ✂.

• Людская памяць.
• Шчасце людское.

людны, ✂.

1. Такі, дзе прысутнічае многа людзей.

   • Л. рынак.

2. З вялікім насельніцтвам або такі, дзе жыве многа людзен.

   • Л. горад.
   • Людная вуліца.

|| прым. люднасць, ✂.

людская, ✂, ж. (уст.).

Памяшканне для слуг пры панскім маёнтку.

людскі, ✂.

1. Чалавечны, паважлівы.

   • Людскія адносіны.

2. Добры, прыгодны для чаго-н.

   • Гэта людская рэч.

|| наз. людскасць, ✂.

людцы, ✂, н. (разм.).

Ласк. да людзі (у 1 знач.),

• Л. добрыя, ратуйце!