Verbum

людзі назоўнік

1. ужыв. таксама для абазначэння ўсіх, а таксама асоб, якія належаць да пэўнага асяроддзя, групы.

   • Л. рады лету, а пчолы цвету (прыказка).
   • Л. навукі.
   • Маладыя л. (маладыя мужчыны).
   • Бываць на людзях (быць сярод людзей).
   • Вывесці ў л. (дапамагчы заняць пэўнае месца ў грамадстве).
   • Выйсці ў л. (дасягнуць трывалага або высокага месца ў грамадстве).

2. У ваенным асяроддзі: жывая сіла, салдаты.

   • Страты ў людзях і тэхніцы.

3. Кадры, працаўнікі.

   • Калгасу патрэбны л.

4. Слугі, наймічкі, парабкі (устарэлае).

|| прыметнік: людскі.

• Людская памяць.
• Шчасце людское.