Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

жыхар, , м.

  1. Той, хто жыве дзе-н., насельнік.

    • Жыхары Беларусі.
  2. Той, хто жыве ў памяшканні, жылец.

    • Ж. з пятой кватэры.

|| ж. жыхарка, .

|| прым. жыхарскі, .

жыхарства, , н.

  1. Пражыванне ў якім-н. месцы.

    • Месца пастаяннага жыхарства.
  2. зб. Жыхары, насельніцтва.

    • Ж. нашай вёскі.