Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

жыта, , н.

  1. Аднагадовая расліна сямейства злакавых, зерне якой ідзе на выпечку хлеба.

    • Ж. красуе.
  2. Зерне гэтай расліны.

    • Ссыпаць ж. ў мяшкі.

|| памянш. жытцо, .

|| прым. жытні, і жытнёвы, .

жытніца, , ж.

Багатая хлебародная вобласць краіны, якая забяспечвае хлебам іншыя мясцовасці.

жытнішча, , н.

  1. Поле, з якога сабралі жыта або на якім папярэдняй культурай было жыта.

  2. Іржышча на жытнім полі.

    • Зямля шчацінілася леташнім жытнішчам.

жытняк, , м.

Шматгадовая кармавая травяністая расліна сямейства злакавых.

  • Ж. разросся на палетках.

|| прым. жытняковы, .