Verbum

жываглот, ✂, м. (разм.).

Бязлітасны і жорсткі чалавек, здатны прыцясняць людзей і нажывацца за іх кошт.

|| ж. жываглотка, ✂.

|| прым. жываглоцкі, ✂.

жывадзёр, ✂, м. (разм.).

1. Той, хто забівае і здымае скуру з забітай жывёлы.

2. Жорсткі бязлітасны чалавек.

|| ж. жывадзёрка, ✂.

|| прым. жывадзёрскі, ✂.

жывакост, ✂, м.

Высокая травяністая расліна сямейства бурачнікавых, з вялікім лісцем і жоўтымі або блакітнымі кветкамі, якая расце па сырых канавах, берагах рэк.

|| прым. жывакоставы, ✂.

жывапіс, ✂, м.

1. Від выяўленчага мастацтва, звязаны з адлюстраваннем прадметаў і з’яў рэальнага свету пры дапамозе фарбаў.

   • Школа жывапісу.

2. зб. Творы гэтага віду мастацтва.

   • Станковы ж.

|| прым. жывапісны, ✂.

• Жывапісная майстэрня.

жывапісец, ✂, м.

Мастак, які займаецца жывапісам.

жывапісны, ✂.

1. гл. жывапіс.

2. Прыгожы, варты быць адлюстраваным у жывапісе.

   • Ж. куток Белай Русі.

3. перан. Вобразны, яркі, выразны.

   • Жывапіснае апавяданне.

|| наз. жывапіснасць, ✂.

жывародзячы, ✂.

Які дае патомства ў выглядзе жывых дзіцянят.

• Жывародзячая яшчарка.

жыварыбны, ✂.

Прызначаны для трымання або перавозкі жывой рыбы.

• Ж. садок.
• Жыварыбнае судна.

жывасілам, прысл.

Сілком, гвалтоўна.

• Забралі ж. і павезлі.

жыватворны, ✂, ж. (высок.).

Які дае жыццё, ажыўляе, умацоўвае сілы, энергію, дабратворны.

• Жыватворная сіла вясны.
• Ж. клімат.

|| наз. жыватворнасць, ✂.