жыхар, , м.

  1. Той, хто жыве дзе-н., насельнік.

    • Жыхары Беларусі.
  2. Той, хто жыве ў памяшканні, жылец.

    • Ж. з пятой кватэры.

|| ж. жыхарка, .

|| прым. жыхарскі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)