Verbum

жах​¹, ✂, м.

1. Моцны страх да знямення.

   • Многіх ахапіў ж.

2. звычайна чаго. Трагічная з’ява, здарэнне, бязвыхаднасць.

   • Жахі вайны.

3. Нешта вельмі страшнае (разм.).

   • Ж. ды і толькі.

4. у знач. прысл. Вельмі, незвычайна.

   • Ж. як далёка.

5. у знач. вык. Жахліва, страшна.

   • Проста ж.

жах​², гукаперайм.

Ужыв. для абазначэння шорхання, удару і пад.

• На дварэ чулася ж. ды ж.

жахлівы, ✂.

1. Які выклікае жах, вельмі страшны.

   • Ж. выгляд.
   • Ж. крык (поўны жаху, роспачы).

2. Вельмі моцны (пра ступень інтэнсіўнасці).

   • Жахлівая эксплуатацыя.

|| наз. жахлівасць, ✂.

жахнуцца​¹, ✂; зак. (разм.).

Моцна ўдарыцца аб што-н. цвёрдае.

• Ж. лбом аб вушак.

|| незак. жахацца, ✂.

жахнуцца​², ✂; зак.

Прыйсці ў жах, моцна спалохацца.

|| незак. жахацца, ✂.

жахнуць​¹, ✂; зак. і аднакр. (разм.).

1. Гучна ўдарыць, бахнуць.

2. З сілай кінуць, паваліць.

   • Ж. аб падлогу.

жахнуць​², ✂; зак.

1. Моцна спалохаць, выклікаць жах.

2. Бліснуць (пра маланку, полымя і пад.).

|| незак. жахаць, ✂.