Verbum

бы́ццам, злуч.

1. Як, нібы, усё роўна як.

   • Ляжыць, б. нежывая.

2. Што (з адценнем няўпэўненасці, несапраўднасці).

   • Прыкідваецца, б. нічога не чуў.

3. часц. Паказвае на няўпэўненасць, дапушчальнасць выказвання.

   • Твар б. знаёмы.

быццё, ✂, н.

1. Аб’ектыўная рэальнасць (матэрыя, прырода), якая існуе незалежна ад нашай свядомасці.

2. Сукупнасць умоў матэрыяльнага жыцця грамадства.

3. Жыццё, існаванне.

   • Чалавечае б.

|| прым. быційны, ✂.

быць, ✂; незак.

1. Жыць, існаваць, мець месца.

   • Быў бы хлеб, а людзі знойдуцца (прыказка).
   • Быў чалавек і не стала.

2. Прысутнічаць, знаходзіцца.

   • Б. на рабочым месцы.

3. Рабіцца, здарацца.

   • Учора быў град.

4. З ас. адз. л. будзе. Ужыв. ў значэнні цяперашняга часу: ёсць, маецца.

   • Яму будзе гадоў трыццаць.

5. Ужыв. як частка састаўнога выказніка.

   • Дзяўчына была ўрачом.

◊

• Будзь (бывай) здароў — развітальнае пажаданне аставацца здаровым.

• Было ды сплыло (разм.) — пра тое, што было, ды не вернецца.

• Было ні было (разм.) — трэба рызыкнуць.

• Што будзе, тое будзе (разм.) — аддацца на волю лёсу.

• Як бы там (што б там) ні было — нягледзячы ні на што.