Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шампіньён, , м.

Ядомы шаравата-белы пласціністы грыб.

|| прым. шампіньённы, .

шампунь, , м.

Мыльная пахучая вадкасць або парашок для мыцця галавы.

шампур, , м.

Завостраны металічны стрыжань для смажання шашлыку на агні.

|| прым. шампурны, .

шамякаў, :

  • шамякаў суд (разм.) — несправядлівы, прадузяты суд, разбор.

шанаванне, , н.

  1. Глыбокая павага.

    • Адносіцца да каго-н. з шанаваннем.
    • Маё ш.! (вітанне пры сустрэчы з кім-н.).
  2. Выражэнне ўдзячнасці, гонару, увагі і пад.

    • Аказаць каму-н. ш.

шанавацца, ; незак.

Быць асцярожным, берагчыся.

  • Трэба ш., не прастуджвацца.

шанаваць, ; незак.

  1. Беражліва адносіцца, не расходаваць што-н. дарэмна.

    • Ш. сваё здароўе.
    • Ш. грошы.
  2. Адносіцца з пашанай, павагай да каго-, чаго-н., цаніць што-н., прытрымлівацца чаго-н.

    • Ш. народныя традыцыі.
    • Ш. свой аўтарытэт.
    • Ш. парадак.

шанец, , м.

У 17— 19 стст.: часовае палявое чатырохвугольнае ўмацаванне, акоп.

|| прым. шанцавы, .

  • Ш. інструмент (сапёрны).

шаноўны, .

Дастойны павагі, паважаны; які выклікае павагу.

  • Ш. ўзрост.
  • Шаноўныя таварышы! (пры звароце).

|| наз. шаноўнасць, .

шанс, і шанц, , м.

Верагодная магчымасць ажыццяўлення чаго-н.

  • Шансы на поспех.
  • Не ўпусціць шансу.
  • Апошні ш.