шанец, ✂, м.
У 17— 19 стст.: часовае палявое чатырохвугольнае ўмацаванне, акоп.
|| прым. шанцавы, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)