Verbum

транзіт, ✂, м.

1. Правоз тавараў ці пасажыраў з аднаго пункта ў іншы цераз прамежкавыя пункты.

2. Перавозка грузаў без перагрузак на прамежкавых станцыях.

|| прым. транзітны, ✂.

• Т. груз.
• Т. цягнік.

транзітнік, ✂, м. (разм.).

Транзітны пасажыр.

|| ж. транзітніца, ✂.

транквілізатар, ✂, м. (спец.).

Лекавы прэпарат, які знімае нервовае ўзбуджэнне, пачуццё трывогі, страху.

|| прым. транквілізатарны, ✂.

транс, ✂, м. (кніжн.).

Павышаная нервовая ўзбуджанасць, якая суправаджаецца стратай кантролю над сваімі ўчынкамі, а таксама форма псіхічнага расстройства, якая выяўляецца ў бессвядомых дзеяннях.

• Упасці ў т.

транс... прыстаўка.

Утварае прыметнікі са знач.:

• 1) рух цераз якую-н. прастору, напр. трансарктычны, трансатлантычны;
• 2) размешчаны за межамі чаго-н., напр. трансальпійскі.

трансакіянскі, ✂.

Звязаны з рухам цераз акіян.

• Трансакіянская экспедыцыя.

трансарктычны, ✂.

Звязаны са зносінамі цераз арктычную вобласць.

• Трансарктычная навігацыя.

трансатлантычны, ✂.

Звязаны са зносінамі цераз Атлантычны акіян.

• Т. пералёт.

трансгрэсія, ✂, ж. (спец.).

Наступленне мора на сушу.

транс’еўрапейскі, ✂.

Які праходзіць цераз Еўропу, перасякае яе.

• Транс’еўрапейская нафтавая магістраль.