Verbum

кліка, ✂, ж. (пагард.).

Група, шайка людзей, якія займаюцца непрыгожымі, непрыстойнымі справамі.

• К. інтрыганаў.

клікаць, ✂; незак.

1. Голасна зваць, прасіць прыйсці, адгукнуцца.

   • К. на ратунак.
   • К. бабулю.
   • К. курэй (падзываць, склікаць).

2. Запрашаць з якой-н. мэтай.

   • К. на вяселле.
   • К. на ўрачысты вечар.

3. Заклікаць да якіх-н. дзеянняў.

   • К. народ на барацьбу.

4. каго (што) кім або (пры пытанні) як. Называць якім-н. імем (разм.).

|| аднакр. клікнуць, ✂.

|| зак. паклікаць, ✂ і падклікаць, ✂.

|| наз. кліканне, ✂.

клікунства, ✂, н.

Нервовае істэрычнае захворванне жанчын, якое выражаецца ў сутаргавых прыпадках і вішчанні.

|| прым. клікунскі, ✂.

клікуша, ✂, ж.

Жанчына, хворая на клікунства.

клімакс, ✂, м.

Тое, што і клімактэрый.

клімактэрый, ✂, м. (спец.).

Перыяд угасання функцый палавой сістэмы з набліжэннем старасці.

|| прым. клімактэрычны, ✂.

• К. перыяд.

клімат, ✂, м.

1. Метэаралагічныя ўмовы, уласцівыя пэўнай мясцовасці ў залежнасці ад геаграфічных абставін.

   • Кантынентальны к.

2. перан. Становішча, умовы існавання чаго-н.

   • Міжнародны палітычны к.
   • Здаровы к. у сям’і.

|| прым. кліматычны, ✂.

клін, ✂, м.

1. Завостраны ўнізе і расшыраны ўверсе кусок дрэва або металу.

   • Дубовы к.
   • К. клінам выбіваюць (перан. супрацьдзейнічаць тым жа метадам).
   • Забіць (загнаць) к. (таксама перан. разлучыць, зрабіць варожым).

2. Палоска тканіны ў выглядзе трохвугольніка або ўсечанага трохвугольніка.

   • Уставіць к. у сарочку.

3. перан. Частка войск, якая, расколваючы фронт праціўніка, паглыбляецца ў яго размяшчэнне вузкім трохвугольнікам.

4. чаго або які. Пра ўсё, што мае трохвугольную, завостраную з аднаго боку форму.

   • Жураўліны к.

5. Частка зямельных угоддзяў, якая вылучаецца па якой-н. прымеце (па віду пасеваў, мясцовасці і пад.; спецыяльны тэрмін).

   • Яравы к.
   • Азімы к.
   • К. сенакосу (участак).

◊

• Свет клінам (не) сышоўся на кім-чым (разм.) — хто-н. або што-н. не з’яўляецца адзіным, ёсць і іншыя.

• Куды ні кінь — усюды клін (прыказка) — за што ні вазьміся, чаго-н. не хапае, усё не ладзіцца.

|| памянш. клінок, ✂.

|| прым. клінавы, ✂.

• Клінавое злучэнне.

клінаваты, ✂.

Тое, што і клінападобны.

клінаваць, ✂; незак. (разм.).

Забіваць клін; закліноўваць.