Verbum

замацавальнік, ✂, м.

Хімічны састаў для замацавання чаго-н. (напр., фотаздымкаў пасля іх праяўлення, фарбы на тканіне і пад.).

замацавацца, ✂; зак.

1. Стаць замацаваным.

2. Утрымацца на занятай пазіцыі, арганізаваўшы абарону.

   • Войскі замацаваліся на новых рубяжах.

3. Застацца за кім-, чым-н., зрабіцца прыналежнасцю каго-, чаго-н. (пра назву, мянушку і пад.).

   • Гэта мянушка за ім замацавалася назаўсёды.

|| незак. замацоўвацца, ✂.

|| наз. замацоўванне, ✂.

|| наз. замацаванне, ✂.

замацаваць, ✂; зак.

1. Зрабіць нерухомым, устойлівым (прывязаўшы, прыбіўшы і пад.).

   • З. канат.
   • З. дэталь на станку.

2. перан. Зрабіць трывалым, устойлівым.

   • З. веды.
   • З. дасягненні.

3. Апрацаваць замацавальнікам (спец.).

   • З. фотаздымак.

4. каго-што за кім-чым. Забяспечыць чые-н. правы, уладу на каго-, што-н., устанавіць якія-н. абавязкі.

   • З. зямлю за сялянамі.
   • З. за групай кансультанта.

|| незак. замацоўваць, ✂.

|| наз. замацоўванне, ✂.

|| наз. замацаванне, ✂.

|| прым. замацавальны, ✂.

замашка, ✂, ж. (разм. неадабр.).

Манера дзейнічаць, звычка, нораў.

• Барскія замашкі.
• Купецкія замашкі.

замглелы, ✂.

Пакрыты імглой, затуманены.

• Замглелае неба.

замгліць​¹, ✂; зак.

Пакрыць імглой, затуманіць.

• З. неба.

замгліць​², ✂; зак.

Пачаць імгліць.

замежны, ✂.

1. Які знаходзіцца за мяжой, іншаземны, зарубежны.

   • Замежныя дзяржавы.

2. Які адносіцца да іншай дзяржавы.

   • Замежныя тавары.
   • Замежная мова.
   • Замежная камандзіроўка (за мяжу, за граніцу).

3. Які мае адносіны да знешняй палітыкі.

   • Міністэрства замежных спраў.

замена, ✂, ж.

1. гл. замяніць.

2. Той, хто (або тое, што) замяняе каго-, што-н.

   • Знайсці сабе замену.

заменнік, ✂, м.

Матэрыял, выраб і пад., які па якіх-н. уласцівасцях можа замяніць іншы.

• З. каляровых металаў.