замацаваць, ; зак.

  1. Зрабіць нерухомым, устойлівым (прывязаўшы, прыбіўшы і пад.).

    • З. канат.
    • З. дэталь на станку.
  2. перан. Зрабіць трывалым, устойлівым.

    • З. веды.
    • З. дасягненні.
  3. Апрацаваць замацавальнікам (спец.).

    • З. фотаздымак.
  4. каго-што за кім-чым. Забяспечыць чые-н. правы, уладу на каго-, што-н., устанавіць якія-н. абавязкі.

    • З. зямлю за сялянамі.
    • З. за групай кансультанта.

|| незак. замацоўваць, .

|| наз. замацоўванне, .

|| наз. замацаванне, .

|| прым. замацавальны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)